بررسی رابطه علی ترومای سازمانی و سکوت سازمانی با توجه به نقش میانجی هوش هیجانی مدیران (مورد مطالعه: شرکتهای بانک ملت)
محورهای موضوعی : اخلاق اجتماعی و مدل سازی رفتاری
لیلا معلمیان
1
(دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن)
مسعود حقیقی
2
(دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن)
علیرضا رزقی رستمی
3
(دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب)
کلید واژه: ترومای سازمانی, سکوت سازمانی, هوش هیجانی,
چکیده مقاله :
سازمان ها با تلاطم و دگرگونی مواجه می باشند. این امر ایجاب می نماید که با اتخاذ راهکارهایی درمواجه با شوک های شدیدی که در نتیجه این دگرگونی ها به آن ها وارد می گردد، بتوانند در صحنه رقابت باقی بمانند. تئوری ترومای سازمانی یکی از جدیدترین تئوری ها در عرصه رفتار سازمانی و مدیریت می باشد که با هدف اثرات روانی و جسمی برای فرد و گروه در یک سازمان مورد بررسی قرار می گیرد. هدف این پژوهش، بررسی رابطه علی ترومای سازمانی و سکوت سازمانی با توجه به نقش میانجی هوش هیجانی مدیران می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده‌ها از نوع پژوهش های توصیفی – پیمایشی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش، تعداد 758 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت های بانک ملت می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای به تعداد 255 نفر انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و از نرم افزار PLS Smart استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که ترومای سازمانی با سکوت سازمانی رابطه مثبت و معنادار و ترومای سازمانی با هوش هیجانی رابطه منفی و معناداری دارد. همچنین بین هوش هیجانی و سکوت سازمانی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. با توجه به میزان سکوت سازمانی، توجه بیشتر به عوامل موثر در ترومای سازمانی ضروری است. پیامدهای حاصل از ترومای سازمانی، اثرات تخریبی زیادی بر سازمان ها و به ویژه سرمایه های انسانی می گذاردکه ماحصل آن به صورت سکوت سازمانی تجلی می یابد.
Organizations are facing turbulence and transformation. This requires that they be able to stay on the competition stage by adopting solutions to the severe shocks that result from these transformations. Organizational trauma theory is one of the newest theories in the field of organizational behavior and management, which is examined with the aim of psychological and physical effects on the individual and group in an organization. The purpose of this study was to investigate the causal relationship between organizational trauma and organizational silence due to the mediating role of managers' emotional intelligence. The present research is considered as a descriptive-survey research in terms of applied purpose and in terms of data collection. The statistical population of the study is 758 managers and experts of Bank Mellat companies who have selected a sample of 255 people using simple random sampling method. A questionnaire was used to collect information. For data analysis, Smart PLS software have been used. The results show that organizational trauma has a positive and significant relationship with organizational silence and organizational trauma has a negative and significant relationship with emotional intelligence. There is also a significant negative relationship between emotional intelligence and organizational silence. Given the degree of organizational silence, it is necessary to pay more attention to the factors affecting organizational trauma. The consequences of organizational trauma have many destructive effects on organizations, especially human capital, the result of which is manifested in organizational silence.
اسلامی، صدیقه و قربانی قهفرخی ، لیلا(1398)." رابطه بین هوش هیجانی و خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی شهربندرعباس". رویش روان شناسی، سال 8، شماره 1.صص 57-68.
تمنایی¬فر، محمدرضا ؛ لیث، حکیمه (1394). "بررسی رابطه هوش هیجانی، خود کارآمدی و حمایت اجتماعی با سازگاری دانش آموزان دبیرستان". فصلنامه پژوهش¬های نوین روانشناختی. سال 10، شماره 39، صص 25-52.
دیهیم¬پور،مهدی؛ دولتی، حسن (1396). "تاثیر عوامل ایجادکننده ترومای سازمانی بر ترک خدمت کارکنان". پژوهش های مدیریت منابع انسانی، سال نهم، شماره 4، صص81-106.
حسنی، سمیه؛ سید علی اکبر؛ سرمست، بهرام و الوداری، حسن (1399). " طراحی مدل جامع سکونی سازمانی بر مبنای ارکان پنچ گانه سازمان در دانشگاههای دولتی منتخب شهر تهران". مدیریت سازمان¬های دولتی 8 (2)، 97-112.
حکاک، محمد و موسوی نژاد، سید هادی (1394). "تبیین نقش سکوت سازمانی و شادی در کار در کاهش فرسودگی شغلی کارکنان". فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی (4) 1، صص 121-97.
سپوند، رضا؛ زارع، فرجام (1398)." بررسی نقش سبک رهبری زهراگین بر ترومای سازمانی با توجه به نقش میانجی سکوت سازمانی(مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه آزاد و پیام نور شیراز)". سال دهم، شماره 1 .صص 189-213.
سپهوند، رضا؛ زارع ، فرجام (1396). "نقش هشیاری سازمانی بر ترومای سازمانی با توجه به نقش هوش سیاسی مدیران". پژوهش¬های مدیریت منابع انسانی، 2 (4):113-95.
سرلک، محمدعلی؛ کولیوند، پیرحسین(1395)."عوامل ایجادکننده ترومای سازمانی در بیمارستان¬های خصوصی و راهکارهای کاهش آن". فصلنامه مدیریت سازمانهای دولتی. سال سوم.شماره 9.صص 121-135.
سرلک، محمدعلی؛ کولیوند، پیرحسین (1394). "تاثیرات ترومای سازمانی بر مهارت¬های کارکنان در یک بیمارستان خصوصی در ایران". فصلنامه شفای، دوره 4 ، شماره 1 ، صفحات 54-45.
شیرازی، اسکندر؛ احمدی، فریدون (1394). "طراحی و تبیین ابعاد محیطی سازمان اداره کننده ضربات روحی در بخش دولتی (مورد مطالعه : سازمان های دولتی آذربایجان شرقی)". فصلنامه مدیریت سازمان¬های دولتی، سال 4، شماره 10، صفحات 96-81.
صلواتیان، س؛ نعمتی انارکی ، د و نیستانی اصفهانی، ک (1395). "عوامل موثر بر سکوت سازمانی نیروهای رسانهای بر مبنای تجربه کارکنان اداره کل روابط عومی سازمان صدا وسیما" . فصلنامه علمی- پژوهشی مدیریت دولتی(4)، صص. 690-665.
عین¬علی، محسن؛ ابراهیمی، سید عباس؛ باقری قره بلاغ و باکی هاشمی، سید محمدمهدی (1397)." نقش ترومای سازمانی بر سکوت و بدبینی سازمانی در یک مرکز ارائه دهنده خدمات سلامت". شفای خاتم، دوره هفتم ، شماره سوم.
مختارپور، سیادت(1384)." مدیریت و رهبری با هوش هیجانی". تدبیر، شماره 166.
مهاجران، بهناز؛ دیوبند، افشین(1396). "الگوی علی ارتباط سبک رهبری اخلاقی، عدالت سازمانی ادارک شده و سکوت سازمانی در میان کارکنان اداری دانشگاه ارومیه". فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی. دوره نهم . ش 30 ، صص 73-90.
یارمحمدی منفرد، سعید؛ همتی نژاد ، مهر علی و رمضانی نژاد ، رحیم (1389). "رابطه هوش هیجانی و رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی". نشریه مدیریت ورزشی، 2 (6)، 65-47.
Abbasi Khah H, Behboodi Ganja M. The consequences of organizational pessimism (case s tudy: ansar bank employees). Journal of Research in Management and Accounting. 2016; 2: 3.
Akomolafe, M. J., & Ogunmakin, A. O. (2014). Job Satisfaction among Secondary School Teachers: Emotional Intelligence, Occupational Stress and Self-Efficacy as Predictors, Journal of Educational and Social Research, 4(3), 487-498.
Al-Rousan, M. A. M., & Omoush, M. M. (2018). “The Effect of Organizational Silence on Burnout: A Field Study on Workers at Jordanian Five Star Hotels”. Journal of Management and Strategy, 9(3), 114-122.
-Bagheri, G., Zarei, R., & Nick Aein, M. (2012). Organizational silence (Basic concepts and its development factors), Journal of public management, 1(1), 47-58.)in Persian.
Bar-On R. (2006). The Bar-On model of emotionalsocial intelligence (ESI). Psicothema; 18(3): 13-25.
Berthold, M., & Fischman, Y. (2014). Social work with Trauma urvivors: Collaboration with Interpreters, Original manuscript.
Çimen, B., & Karadağ, E. (2019). “Spiritual Leadership, Organizational Culture, Organizational Silence and Academic Success of the School” Educational Administration: Theory and Practice, 25(1), 1-50.
-Çınar, O. Karcıoğlu, F. & Alioğulları, Z. (2013) “The Relationship Between Organizational Silence and Organizational Citizenship Behavior: A Survey Study in the Province of Erzurum, Turkey.” Procedia - Social and Behavioral Sciences, 99: 314-321.
Deniz, A. N. (2013). The Relationship between Employee Silence and Organizational Commitment in a Private Healthcare Company. Procedia - Social and Behavioral Sciences 99(3), 691-700
-Fathi Alheet, A. (2019). The Impact of Organizational Silence Causal Factors on Self-Efficacy of Health Center Employees in the Jordanian Capital City (Amman). Academy of Strategic Management Journal, 18(3), 1-13.
Gardner, D.; King, M. (2006). Emotional Intelligence and Occupational Stress Among Professional Staff in NewZealand. International Journal of Organizational Analysis, 14( 3), 186-203.
-Ghalavandi, H. & Ashrafi, F. (2018). The relationship of organizational trauma with reducing organizational ethics. International Journal of Ethics & Society (IJES).1(1):1-10
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York, NY: Bantam Books.
Hashim, S.H & Khalil, M.S. (2018). Self-efficacy, emotional intelligence and quality of life amongst Saudi sample cancer patients. Journal of Psychology and Clinical Psychiatry, 9(5), 450-454. Higgins, J.P, Thompson, S.G, Deeks, J.J & Altman, D.G. (2003). Measuring inconsistency in meta-analyses. BMJ, 6 (7414), 557-560.
Henriksen, Kern, Dayton,Elizabeth,(2006). "Organozational Silence and Hidden Threats to Patient Safety". , Hrs : Health Services Research 41:4 part 11
Hopper E. The theory of incohesion: aggregation/ massification as the fourth basic assumption in the unconscious life of groups and group-like social sys tems. Aues tad L. Nationalism and the Body Politic. 1s t ed. Trauma and Organizations. London: Karnac Books. 2013; p. 304.
Hormann S, Vivian P. Intervening in organizational trauma: a tale of three organizations. Leading and Managing in the Social Sector. 2015; 175-89.
-Hormann S, Vivian P. Toward an unders tanding of traumatized organizations and how to intervene in them. Traumatology. 2005; 11(3): 159. doi. org/10.1177/153476560501100302.
Huddles ton L, Stephens C, Paton D. An evaluation of traumatic and organizational experiences on the psychological health of New Zealand police recruits. Work. 2007; 28(3): 199-207.
Kahn, W.A. (2003). The revelation of organizational trauma. The Journal of Applied Behavioral Science, 39, 364-380. DOI: 10.1177/0021886303261954
Karaca, H. (2013). An exploratory study on the impact of organizational silence in hierarchic organization: Turkish national police case. European Scientific Journal,edition vol.9, No.23 ISSN: 1857 – 7881 (Print) e - ISSN 1857- 7431.
Karabağ Köse, E., & Göҫlü, N. (2017). “Examining the Relationship between Leadership Styles of School Principals, Organizational Silence and Organizational Learning”. International Online Journal of Educational Sciences, 9(1),129-140.
Maria, W. D. (2006). Brother secret, sister silence: sibling conspiracies against managerial integrity. Journal of business ethics, 65 (3), 219-234.
Meyer, D.K.(2016), EmotionRegulationin K-12 Classrooms. Handbook of Social Influences in School Contexts: SocialEmotional, Motivation, and Cognitive Outcomes. 192.
Morrison, E & Milliken, F(2000). Sound of Silence, academy of management review , vol. 25, pp.31-35.
Pinder, C. and Harlos, H.(2001), “Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice” Research in personnel and Human Resource Management , Vol.20,pp.69-331.
-Sivakumar, B. N. (2017), Emotional Intelligence and its Effect On Job Satisfaction. International Journal of Scientific Research, 5(10).
Steinkamp, M. (2014). Behind the masks of silence: how leaders can overcome organizational trauma. Executive Master in Consulting and Coaching for Change
Vakola, Maria; Bouradas, Dimitris (2005) "Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation", Employee Relations, Vol. 27 Iss: 5, pp.441 – 458.
Venugopal, V. (2016). Understanding organizational trauma: a background review of types and causes. IOSR Journal of Business and Management.18, 65-69.
-White, B., Walker, J. & Arroliga, A. (2019). Avoiding organizational silence and creating team dialogue. In Baylor University Medical Center Proceedings, 32(3), 446–448
-Whiteside, D. B., & Barclay ,L. J. (2013). Echoes of silence : employee silence as a mediator between overall justice and employee outcomes .Journal of business ethics, 116(43), 251-266.
Tulubas, T. & Celep, C. (2012). Effect of Perceived Procedural justice on faculty members silence the mediating role of trust in supervisor, Procedia -Social Behavioral Science, 34 (12), 1221-1231.
-Xu, A. J., Loi, R., & Lam, L. W. (2015). “The bad boss takes it all: How abusive supervision and leader–member exchange interact to influence employee silence”. The Leadership Quarterly, 26(5), 763-774.
Zehir, C., & Erdogan, E. (2011). The association between organizational silence and ethical leadership through employee performance. 7th International Strategic Management Conference, Social and Behavioral Sciences (pp.1389–1404).