تبیینی از چیستی و چرایی درد و رنج زن (شنيع كار) در اشعار سیمین بهبهانی
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
اعظم لرنی
1
,
ناهید اکبری
2
*
,
ابراهیم ابراهیم تبار
3
,
حسینعلی پاشاپاسندی
4
1 - دانشجوی دکتری،گروه زبان و ادبیات فارسی،واحدقائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر،ایران
2 - استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر،ایران
3 - دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی،بابل، ایران
4 - استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحدقائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر،ایران
کلید واژه: سیمین بهبهانی, زن, شنيع كار, درد و رنج, شعر.,
چکیده مقاله :
سیمین بـِهْبَهانی (معلم، نویسنده، شاعر و غزلسرای معاصر و ازاعضای کانون نویسندگان ایران بود. از جمله مسائل بسیار مهم که در آثار شعری بهبهانی جلوه گر است، طرح مسئله زنان و وضعیت نابهنجار روحی و روانی حاصل از شرایط نامساعد آنها است. بهبهانی شاعری اجتماعی است که در به کار گرفتن نمادهای خاص اندیشهای متفاوت ارائه داده و از این رو شیوه تفکر و شاعری او در حوزه رئالیسم قرار دارد. شعر سیمین حاکی از تجربههای تلخ و شیرین عمیق انسانی در همدردی با زنان است و منشأ گمراهی و شنیع کاری را نیز درد و رنج می داند. زن در اشعار سیمین چهرهها و جلوههای متنوعی دارد. در این مقاله که با شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شده است سعی کرده ایم به توصیفات سیمین بهبهانی از شنیع کاران در اشعارش بپردازیم، از این رو یافته های پژوهش بهطور ملخص دربردارنده این مفاهیم است که سیمین از آن دسته شاعرانی است که احساس مادرانه و عاطفی خویش در همراهی با زنان شنیع کار را در اشعارش به وضوح بیان کرده و همین امر خود و مخاطبان شعری اش را متوجه وضعیت زنان روسپی و تحت تأثیر قرار داده است. در مجموع نگاه بهبهانی نسبت به مسائل زنان شنیع کار واقعی و وسیع است. سیمین سعی داشته است در اشعار خویش درون این قشر از زنان را با مشکلات، ناله ها، عواطف و.. شان به نمایش بگذارد. او با بیان هم حسی شاعرانه خویش نسبت به زنان شنیع کار، به دنبال چارهای برای رفع این معضل اجتماعی میشود و خواستار آگاهی کامل از کل وجودی جنس زن و بار مشکلات و چالش های اوست تا دلیل ضعف و گاه بریدن زن روسپی از همه چیز و رفتن در مسیر روسپی گری را برای همگان روشن سازد اما در نهایت نیز امیدواری و امید الهی و معنوی را توصیه میکند.
Simin Behbahani, a teacher, writer, poet, and contemporary lyricist, was a member of the Iranian Writers' Association. One of the most significant issues reflected in Behbahani's poetry is the depiction of women's issues and the adverse mental and emotional conditions resulting from their unfavorable situations. Behbahani is a social poet who employs specific symbols to present unique ideas, situating her style within the realm of realism. Her poetry reveals profound human experiences, both bitter and sweet, in solidarity with women, and she attributes the root of moral corruption and prostitution to pain and suffering. Women in Behbahani's poems have diverse faces and manifestations. This article, conducted using a descriptive-analytical method, aims to explore Behbahani's descriptions of prostitutes in her poems. The findings of the research indicate that Behbahani is one of those poets who vividly expresses her maternal and emotional sympathy for prostitutes in her poetry, thereby raising awareness among her readers about the plight of these women. Behbahani's perspective on the issues faced by prostitutes is realistic and comprehensive. She strives to depict the inner lives of these women, their problems, cries, and emotions. Through her poetic empathy towards prostitutes, she seeks solutions to this social problem, advocating for a complete understanding of women's existence and the burdens and challenges they face. Behbahani aims to clarify the reasons behind the weakness and occasional despair that lead women to prostitution, ultimately recommending hope and divine and spiritual optimism.
آقارفیعی، پریسا (۱۳۹۴) ، زنان برتر ایران زمین، تهران، انتشارات: نظری.
ابوطالبی، مهناز (1394) ، افرای عصر پاییز، بررسی همه سویه اشعار سیمین بهبهانی، چاپ اول، تهران، نشر: تیرگان.
ابو محبوب، احمد (1382) ، گهواره سبز افرا، تهران، نشر: ثالث.
ارهارت، اوته (۱۳۸۰) ، زنان خوب به آسمان می روند و زنان بد به همه جا، مترجم؛ پدرام پورنگ، ویراستار؛ علی ابوطالبی، تهران، انتشارات: نسل نواندیش.
بهبهانی، سیمین (۱۳۹۱) ، با مادرم همراه، تهران، نشر: سخن.
بهروزنژاد، مریم (۱۳۹۴) ، زنانگی و مردانگی در مدارا با استرس، تهران، نشر: سخنکده.
بولن، جین شینودا (۱۳۸۹) ، روانشناسی زنان الهه درون زنان، ترجمه؛ ملیحه وفامهر، تهران، نشر: دانژه.
چسلر، فیلیس (۱۳۸۹) ، زن در برابر زن، مترجمین؛ ساغر عقیلی، فریده همتی ، تهران، نشر: لیوسا.
خرمی، سیدباقر (۱۳۹۴) ، زندگی رازآلود زن، تهران،انتشارات: نظری.
خطبیبی, احمد, سلیمانپور, مهوش, & خیالی خطیبی, احمد. (1402). مقایسه جایگاه زن در اشعار سیمین بهبهانی و شاعر عرب بانو نازک الملائکه. کاوش نامه ادبیات تطبیقی,
doi: 10.22126/jccl.2023.9249.2511دهخدا، لغت نامه، ج۱.
رحمتی، الهام و دیگران (۱۳۹۵) ، باورم کن بانو، ویراستار: پروین ناظمی، تهران،انتشارات: نسل نواندیش.
زرلکی، شهلا (۱۴۰۰) ، در خدمت و خیانت زنان؛گفته هایی درباره زنان، تهران، نشر: چشمه.
درویشی، امید، و زیرک ساز، کطیور. (1399). زن در اشعار سیمین بهبهانی. پژوهشنامه اورمزد، - (53)
ساینی، آنجلا (۱۳۹۸) ، جنس ضعیف تر، مترجم؛ زهره مرصوص، تهران، انتشارات: سایلاو
شریفی، فیض (۱۳۹۱) ، شعر زمان ما، انتشارات: نگاه.
علیایی زند، شهین (۱۳۸۱) ، مقاله «ازدواج نامناسب بستری زمینه ساز برای روسپیگری»، نشریه رفاه اجتماعی، دوره ۲، ش۵، صص ۱۱۹-۱۴۳.
عابدی، کامیار (1379) ، ترنم غزل، تهران : کتاب نادر.
فروید، زیگموند (۱۴۰۱) ، زنانگی، مترجم؛ سعیده امینی کاشانی ، تهران، نشر: نگاه.
کائور، روپی (۱۴۰۰) ، بدن خانه، ترجمه؛ زهرا میالی، تهران، نشر: سیزده.
کهندانی، محمدرضا؛ نان آور، حمید رضا (۱۳۹۴) ، حرف درد در اشعار فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی، تهران، نشر: فرهنگ صبا.
گرجی مصطفی، فاطمه کوپا، کهندانی محمدرضا. «درد و رنج» در نگاه شاعران زن معاصر (با تاکید بر اشعار فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی). نقد ادبی. ۱۳۸۹; ۳ (۹) :۱۴۱-۱۶۲
مدنی قهفرخی، سعید (۱۳۹۵) ، جامعه شناسی روسپی گری، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.
مکنون، ثریا؛ عطایی آشتیانی، زهره (۱۳۸۴) ، فمنیسم و روسپی گری، نشریه مطالعات راهبردی زنان، ش۲۸، صص۲۱۲-۲۵۳.
مورداک، مورین (۱۳۹۳) ، ژرفای زن بودن، مترجم؛ سیمین موحد، تهران؛ بنیاد فرهنگ زندگی.
موزرم پور، محمد (۱۳۹۷) ، داغ ننگ روسپیگری، ویراستار علمی؛ حامد بخشی، تهران،نشر: ندای کار آفرین.
نفیسی، علی اکبر (۱۳۵۵) ، فرهنگ نفیسی، ج۳، چاپ دوم، ناشر: کتابفروشی خیام.