اصل برابري و عدم تبعيض در برخورداري از تامين اجتماعي در حكومت اسلامي
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامیرامين موحدي 1 , سید حسین ملکوتی هشتجین 2 , ابوالفضل رنجبری 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
3 - دانشگاه آزاد اسلامي، تبریز
کلید واژه: اصل برابری , تامین اجتماعی , حکومت اسلامی , رفاه , عدم تبعیض,
چکیده مقاله :
تامین اجتماعی از مهم ترین ساز و کارهای تحقق عدالت اجتماعی محسوب می شود، نظام حقوقی ایران به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و گسترش شعارهای عدالت و برابری، و رفع هرگونه تبعیض و نابرابری ، دست کم در سیاستها و برنامه ها به دنبال تحقق عدالت اجتماعی از طریق ساز وکار تأمین اجتماعی در اصول متعدد قانون اساسی و قوانین عادی بوده و هست. با نگاهي به حكومت صدر اسلام (دولت پيامبر (ص) و اميرالمومنين (ع)) مبرهن میشود که این این حكومت ها مبتني بر برقراري اصل برابري و عدم تبعيض در رفاه بين مسلمين بوده است. دولت اسلامي ايران، نيز كه قانون اساسي آن با تأسي از قوانين و اصول اسلامي تنظيم گرديده ، تلاش نموده تا قواعد حاكم بر تامين اجتماعي را نيز بر مبناي اصولي همچون اصل برابري و پرهيز از هرگونه تبعيض وضع نمايد و قانونگذار دولت اسلامي را ملزم به دخالت در اجرا و نظارت بر آن نموده است. بنابراين قوانين تامين اجتماعي در ايران هر چند آنگونه كه در اهداف اوليه آن وضع گرديده،به جهت كمبود منابع و افزايش جمعيت تحت پوشش، نتوانسته منطبق با اصول حكومت اسلامي حركت نمايد، اما تلاش هاي صورت گرفته بيانگر اراده حكومت اسلامي در طي مسير برقراري عدالت و مساوات در اين حوزه مي باشد.
Social Security is one of the most important mechanisms for the realization of social justice. Iran's legal system, especially after the victory of the Islamic Revolution and the spread of slogans of justice and equality, and the elimination of all forms of discrimination and inequality, at least is in the pursuit of policies and programs to spread social justice through the social security mechanism in many constitutions and laws. The Islamic state of early Islam (Prophet's and Amir al-Momenin (pbuh) governments) views was based on establishing the principle of equality and non-discrimination in the welfare of Muslims. The Islamic State of Iran, whose constitution is regulated by the application of Islamic laws and principles, has also sought to establish the rules governing social security on the basis of principles such as the principle of equality and non-discrimination, and the legislator requires the Islamic state to interfere in its implementation and supervision. Therefore, social security laws in Iran, although as set out in its original objectives, have not been able to comply with the principles of Islamic laws, due to lack of resources and increased population, the efforts made represent the will of the Islamic State along the path to justice and equality in this category.
ابن زنجوبه، حميد،(1406)، الاموال، رياض، مركز الملك فيصل للبحوث و الدراسات الاسلاميه.
ارسطو، (1383)، اخلاق نيكوماخوس، ترجمه محمد حسن لطفي، تهران انتشارات طرح نو.
استوار سنگری، کوروش، (1393 )، حقوق تامین اجتماعی، چاپ چهارم، تهران، انتشارات میزان.
اعتضاد پور، ناهید، (1388)، تامین اجتماعی در ایران، موسسه علمی پژوهشی تامین اجتماعی
الحجاج ،المسلم ، (2006)، صحیح مسلم، ج 10، نشر دارالطيبه ، ص 126 .
امين، سيد حسن، (1389)، قانون اساسي و حقوق شهروندي، مجموعه مقالات همايش جمهوريت و انقلاب اسلامي، تهران، سازمان مدارك فرهنگي انقلاب اسلامي، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.
پناهی، بهرام، (1376)، اصول ومبانی تامین اجتماعیف تهران موسسه عالی پژوهشی تامین اجتماعی
جوان آراسته، حسين، (1389)، حقوق اجتماعي و سياسي در ايران، (تهران، نشر معارف).
حسینی، سیدرضا،(1394)، الگوهای تامین اجتماعی از دیدگاه اسلام و غرب، انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
حكيمي، محمد رضا،(1394)، الحياه ، نشر دليل ما.
خواجه سروی، غلامرضا، (1390)، سیاست و حکومت در جمهوری اسلامی ایران، (تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع))
ري شهري. محمد، حسيني. سيدرضا، (1386)، التنميه الاقتصاديه في الكتاب والسنه، قم دارالحديث
زاهدی مازندرانی، محمدجواد. (1378)، نظامهای سنتی تأمین اجتماعی، سال اول، شـماره سوم.
شادمان، افسانه،(1395)، جايگاه عدالت معاوضي و توزيعي در حقوق خصوصي ايران، پايان نامه كارشناسي ارشد حقوق خصوصي، دانشگاه آزاد اسلاميواحد اردبيل
شعباني، قاسم، (1390)، حقوق اساسي و ساختار حكومت در جمهوري اسلاميايران، (تهران نشر، اطلاعات، چاپ چهل و دوم )
عباسي، بيژن، (1386)، حقوق اساسي در دوران مطلق گرايي، تهران: نشريه حقوق اساسي، شماره 8، سال چهارم.
فارابي، ابونصر،(1996)، اهل المدينه الفاضله، تحقيق البير نصري نادر، بيروت نشر دارالمشرق.
مجتهدي، محمدرضا،(1383)، مباني حقوق و فرايند تاريخي تأمين اجتماعي، مجموعه مقالات همايش تبيين جايگاه تأمين اجتماعي، انتشارات آدينه.
مطهري، مرتضي، (1390)،عدل الهي، تهران انتشارات صدرا
موسوی ، فضل الله ،(1385)، بررسی تطبیقی شرایط کار زنان و نوجوانان
واعظي، احمد،(1393)، عدالت توزيعي و اجراي قوانين، فصلنامه علمي– پژوهشي قبسات، فلسفه دين و كلام. شماره 37.
هندي،متقي علي بن حسام الدين، (1419)، كنزالمعال في سنن الاقوال و الافعال ، ج 1، بيروت ،لبنان نشر ، دارالكتب العلميه . Atkinson, A. B (1989). Poverty and Social Security, Hemel Hempstead: Harvester Wheatsheaf.
Watson, P (1980). Social Security Law of the European Communities, Oxford: Mansell.