تبین منظر ارزشی اخلاقی مجازاتهای تکمیلی و تبعی
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامیزكيه ابراهيم زاده عطاري 1 , احمد باقری 2 * , اسمعیل رحیمی نژاد 3
1 - دانشكاه پيام نور -ايران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
3 - دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز
کلید واژه: مجازات تکمیلی, مجازات تبعی, ادله فقهی وحقوقی, ارزشهای اخلاقی.,
چکیده مقاله :
ارزش های اخلاقی ان دسته از رفتارهایی هستند که در راه شکوفایی فطرت پاک انسان، نقش دارند. روشن است که قانون اساسی اسلام که برگرفته از کلام وحیانی است، بهترین جایگاه را برای دستیابی به این مهم رادر نظر دارد. تطبیق میان ارزشهای اخلاقی با رفتارهای نامناسب انسانی؛ یعنی جرم و مجازات، موضوع این نوشتار است که سعی نگارنده بر آن بوده تا با بررسی اهداف مجازات و اصول حاکم بر مجازات، راهکارهای تحقق ارزش های اخلاقی در مجازات تبعی و تکمیلی را ارائه نماید. حاصل این نوشتار آن است که در اسلام، برخی از جرائم بنابر مصلحت‌هایی که در نظر دارد، علاوه بر مجازات اصلی، مجازات های تکمیلی و تبعی را برای تنبیه مجرم در نظر می گیرد که این مجازات ها، فرع بر مجازات های اصلی محسوب می شوند. تفاوت این دو دسته از مجازات در آن است که در مجازات تکمیلی ،قاضی در اعمال آنها مخیر است ، در حالیکه در مجازات تبعی اختیاری ندارد و مجازات در حکم دادگاه قید شده است. این مقاله با روش تحلیلی-اجتهادی و با استفاده از منابع کتابخانه ای در پی پاسخ به این پرسش است که مبنای ارزشهای اخلاقی در مجازاتهای تکمیلی و تبعی چیست؟ با در نظر گرفتن اهداف مجازات در اسلام و مستندات قرآنی، سنت، عموم ادله تعزیرات و اصول کلی حاکم بر مجازات می توان گفت که تحقق ارزش های اخلاقی در مجازاتهای تکمیلی و تبعی زمانی حاصل می شودکه این شروط کلی مانند"تناسب جرم و مجازات، بازدارندگی مجازات، جبران ضرر، اجرای عدالت و کرامت انسانی" در مجازاتهای تبعی و تکمیلی در نظر گرفته شود.
Moral values are those behaviors that play a role in the development of pure human nature. It is clear that the constitution of Islam, which is derived from the revelation, has the best position to achieve this goal. Matching moral values with inappropriate human behaviors; That is, crime and punishment is the subject of this article, which the author tried to present the solutions for the realization of moral values in secondary and supplementary punishment by examining the goals of punishment and the principles governing punishment. The result of this article is that in Islam, according to the expedients it considers, in addition to the main punishment, supplementary and secondary punishments are considered to punish the criminal, and these punishments are subordinate to the main punishments. are considered The difference between these two types of punishment is that in supplementary punishment, the judge is free to apply them, while in secondary punishment, he has no authority and the punishment is specified in the court order. This article seeks to answer the question of what is the basis of moral values in supplementary and consequential punishments with analytical-ijtihad method and using library sources. Considering the goals of punishment in Islam and Quranic documents, Sunnah, the general evidence of punishment and the general principles governing punishment, it can be said that the realization of moral values in supplementary and secondary punishments is achieved when these general conditions such as "proportion of crime and punishment" , deterrence of punishment, compensation of loss, implementation of justice and human dignity" should be considered in the secondary and supplementary punishments.
قرآن کریم
ابن ادریس، محمد بن احمد، 1410ق، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
اسماعیل بن عباد، 1414ق، کافی الکفاه، المحیط فی اللغه، عالم الکتاب، بیروت.
باهری، محمد، 1340، حقوق جزای عمومی، چاپخانه برادران علمی، تهران.
..........................، 1380، نگرشیُ بر حقوق جزای عمومی، چاپ اول، انتشارات مجد، تهران.
جعفری تبریزی، محمد تقی، 1370، حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب، انتشارات خدمات و حقوق بین الملل جمهوری اسلامی ایران.، تهران.
جعفری لنگرودی، محمد جعفر، 1391، ترمینولوژی حقوق، گنج دانش، تهران.
جمعی از مؤلفان، بی تا، مجله فقه اهل علیهم السلام، چاپ اول، مؤسسه دائره المعارف فقه اسلامی بر مذاهب اهل بیت علیهم اسلام، قم.
جوانبخت، محمد و محمدی، سهیلا، 1395، «تعارض اصل تناسب جرم و مجازات با اهداف مجازات ها (با نگاهی به فقه امامیه و حقوق کیفری)»، فصلنامه داخلی کانون وکلای دادگستری، شماره 15، صفحات 177-154.
. دهخدا، علی اکبر، 1378، لغت نامه، موسسه انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
زراعت، عباس، 1384، حقوق جزای عمومی تطبیقی، چاپ اول، فکر سازان، تهران.
سبزواری نژاد،حجت، 1392، حقوق جزای عمومی، چاپ اول، جنگل، جاودانه، تهران.
سلیمی، صادق، 1382، حقوق جزای عمومی، چاپ اول، انتشارات تهران صدرا، تهران.
شامبیانی، هوشنگ، 1392، حقوق جزای عمومی، انتشارات مجد، تهران.
شاملو، باقر، 1390، عدالت کیفری و اطفال، انتشارات جنگل، تهران.
علیان، عیسی و فاکر میبدی، محمد، 1397، «تناسب جرم و مجازات براساس آیات قصاص»، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات تفسیری، سال نهم، شماره 36، صفحات-46-29.
فراهیدی، خلیل بن احمد، 1409ق،کتاب العین، چ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، نشر هجرت، قم.
فیض کاشانی،الوافی، 1406ق، الوافی، چاپ اول،کتابخانه امام أمیر المومنین علی علیه السلام، اصفهان.
..........................، 1384، عرف عقلا، تهران، برهان و عرفان، نشریه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
قرشی، علی اکبر، 1412ق ، قاموس قرآن، چاپ ششم، دار الکتب الاسلامیه، تهران.
کلینی، ابوجعفر محمدبن یعقوب، 1407ق، الکافی، چاپ چهارم، دارالکتب الاسلامیه، تهران.
گاستون، استفانی، 1377، حقوق جزای عمومی، چاپ اول، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
محسنی، مرتضی، 1376، دوره حقوق جزای عمومی، چاپ اول، گنج دانش، تهران.
مصاحب، غلامحسین، بی تا، دائره المعارف فارسی، بی جا.
مصباح، مجتبی، نقش نیت در ارزش اخلاقی، اخلاق وحیانی سال اول زمستان 1391 شماره2.
مقیمی حاجی، ابوالقاسم، 1386، «فلسفه مجازات در اسلام 1»، مجله آل البیت، شماره52، صفحات 71-105
. موسوی خمینی، روح الله، 1368، تحریر الوسیله، مرکز نشر آثار امام خمینی، دارالعلم، قم.
..........................، 1423ق، ولایت فقیه، چاپ دوازدهم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی قدس سره، تهران.
نراقی، المولی احمد، 1375، عوائد الایام فی بیان الاحکام، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، قم.
نوربها، رضا، 1378، حقوق جزای عمومی، انتشارات دادآفرین، تهران.
هاشمی شاهرودی، سید محمود، 1426ق، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بین علیهم السلام، قم، مؤسسه دائره المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بین علیهم السلام.