حمایت از حریم خصوصی در فضای سایبر با تأکید بر اصول اخلاقی و فقهی
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
حسن بادینی
1
(دانشگاه تهران)
غفور خوئینی
2
(دانشگاه خوارزمی)
حمزه کرمی
3
(دانشگاه خوارزمی)
کلید واژه: اخلاق سایبری, حریم خصوصی, فضای سایبر, کدهای اخلاقی,
چکیده مقاله :
تعلیم و تربیت حفظ حریم خصوصی و رعایت کدهای اخلاقی در فضای سایبر، موضوع مهم و چالشی است، زیرا این فضا، فضای فراگیر جهانی، پرسرعت، در دسترس، فرامکان، فرازمان، سیال، واقعیت تشدید شده و متراکم است؛ در چنین فضایی وجود قواعد اخلاقی و نظم اهمیت جدی تری پیدا می کند. در سطح نازل، لازم است حداقل در فضای سایبری ملی، کدهای اخلاقی الزام آور به تصويت مجلس شورای اسلامی برسد تا به قانون الزام آور تبدیل شود. با این اوصاف به نظر می رسد در فضای سایبری موضوع اشاعه اطلاعات که اقتضای ماهیت این محیط است، با حق حریم خصوصی، در تعارض باشد. اصول، قواعد و نرم های محیط سایبری، اساساً برای تسهیل و تسریع ارتباط تدوین شده است. حال آن که در محیط واقعی، محور اصول اخلاقی تأمین سعادت و آرامش مادی و روحی است. بنابراین در موارد نقض حریم خصوصی در فضای سایبری، به خصوص جایی که نقض فقط نقض مجازی است و به فضای واقعی عبور نکرده و خسارت عینی ایجاد نشده است، به نظر می رسد که در تعیین ضمانت اجراهای قانونی، فلسفه‌ذاتی‌فضای‌سایبری،که‌تسهیل‌اشاعه‌و تبادل‌اطلاعات‌است، باید ملحوظ‌و مورد توجه باشد و تا حد ممکن، بازدارندگی به ضمانت های اخلاقی احاله شود ولی در فرضی که نقض حریم خصوصی در فضای سایبری منجر به خسارات مادی و معنوی به اشخاص شود؛ در این صورت بر طبق مبانی اخلاقی و فقهی می توان از ضمانت اجراهای مدنی و کیفری در پاسخ برای آن ها استفاده نمود.
Educating privacy and adhering to code of ethics in cyberspace is an important and challenging issue because it is a global, high-speed, accessible, transcendent, transcendental, fluid, augmented and dense reality; Ethical rules and order become more important. At the lower level, at least in the national cyberspace, binding ethical codes need to be approved by the Majlis to become binding law. However, in the cyber space, the issue of disseminating information that is the nature of this environment seems to conflict with the right to privacy. The principles, rules and softwares of the cyber environment have been formulated primarily to facilitate and expedite communication. Whereas in the real environment, the core of morality is the provision of material and spiritual well-being. Thus, in cyber-space privacy violations, especially where the breach is merely cyber-infringement and not real-life cyberbullying, there appears to be an inherent philosophy of cyberspace that facilitates the enforcement of law, which facilitates Is the diffusion and exchange of information, Deterrence should be considered ethical as far as possible, but assumed that breach of privacy in cyberspace will result in material and intellectual damages to individuals; It used civil and criminal bail guarantees in response to them
قرآن کریم.
نهج البلاغه
اصلانی، حمیدرضا و سجادی، هادی(1384). درآمدی به حقوق حاکم بر حمایت از داده¬های شخصی در حوزه بهداشت و سلامت، تهران: دومین کنفرانس بین-المللی فناوری اطلاعات و دانش.
انصاری، باقر(1386). حقوق حریم خصوصی، تهران: انتشارات سمت، چاپ اول.
پورقهرمانی، بابک (1395). سیاست جنایی ایران در قبال جرایم رایانه¬ای: مطالعه تطبیقی با اسناد بین¬المللی، تهران: موسسه مطالعات و پژوهش¬های حقوقی (شهر دانش)، چاپ اول.
پورقهرمانی، بابک و صابرنژاد، علی(1394). حریم خصوصی در فضای سایبر از منظر حقوق بین¬الملل، تهران: انتشارات مجد، چاپ اول.
پورقهرمانی، بابک(1391). اخلاق رایانه ای، اصول و قواعد آن از منظر اسلام و مقررات بین المللی و داخلی، فصلنامه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دوره 5، شماره 12-13.
خان محمدي، كريم و شاملي، علی اکبر(1395). اخلاق اسلامى حريم خصوصى در شبكه های اجتماعى سايبر: (با تأكيد بر واتس آپ)، فصلنامه علمى ـ پژوهشى اسلام و مطالعات اجتماعی، سال چهارم، شماره دوم.
سیدسعادتی، فهیمه(1392). صیانت از حریم خصوصی در فضای مجازی بر اساس هنجارهای اسلامی، فصلنامه راهبرد فرهنگ، شماره بیست و سوم.
شهریاری، حمید (۱۳۸۸). اخلاق رایانه: تاریخچه و کلیات، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه اخلاق، شماره ۴.
زمانی، اصغر و ترابیان، نرگس(2018). هنجارهای اخلاقی حریم خصوصی در فضای مجازی آموزش عالی و آموزش های دانشگاهی،pure life, Volume 5, Issue 14 ، Summer 2018.
ظریفیان یگانه، محمدحسین (۱۳۸۹). اخلاق در ارتباطات با تأكيد بر نظام هنجاری ارتباطات، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه اخلاق، شماره 7-8.
فروغی، فضل الله؛ برجی، محمدناصر و مصلحی، جواد (۱۳93). مباني ممنوعيت نقض حريم خصوصي در حقوق ايران و آمريكا، مجله مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، دوره ششم، شماره سوم.
قنواتي، جليل و جاور، حسين(۱۳90). مباني احترام در شناسايي و حمايت از حريم خصوصي در حوزه ارتباطات، نشريه حقوق اسلامي، دوره 8، شماره 29.
عاملی، سعیدرضا (1390). قاعده¬های اخلاقی در فضای مجازی و دو وجهی نگری، مجموعه مقالات: فضای مجازی (ملاحظات اخلاقی، حقوقی و اجتماعی)، زیر نظر یونس شکرخواه، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول.
عطار، شیما (1395). حمایت از حریم خصوصی در شبکه¬های اجتماعی مجازی، تهران: انتشارات خرسندی، چاپ اول.
موحد، محمد علی(1381). در هوای حق و عدالت؛ تهران: انتشارات کارنامه.
موسوی بجنوردی محمد حسن(1377). القواعد فقهیه، جلد اول، قم: نشرالهادی.
نمک دوست، محسن(1385). اخلاق حرفه¬ای: حریم خصوصی و حق دسترسی به اطلاعات، مجله اطلاع رسانی و کتاب داری رسانه، شماره ۶۶.
Samuelson, Pamela;1999, A New Kind of Privacy? Regu lating Uses of Personal Data in the Global Information Economy; 87 Calif. L. Rev. 751