Excellences and Its connection with oneself power from the perspective of Meskoye
Subject Areas : Ethics and Islamic Education
1
(دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی)
Keywords: Excellences, Wisdom, Virtue, Bravery, Fairness, Oneself power, Moskoye,
Abstract :
Meskoye under the influence of Greece intellectual at first dived excellences in four category (wisdom, virtue, bravery, fairness), and mention them as main excellence. He believes that wisdom is excellence of speech power and by that human understanding God's affairs, and virtue is excellence of sensual power and if human gain this excellence, he will get authority of this power and uses his sensual wishes in a right thought and opinion and will released from enslavement of carnalities. By Meskoye perspective bravery, is excellence of anger power of human oneself, and if this power be under the power of rational power he will gain bravery Excellence and avoiding any fear by doing frightening and macabre affairs. The last main excellence from the perspective of Meskoye is fairness. He reminding that human will gain this excellence if he gained those three previous excellence. Overall both anger and sensual power is obedience of speech power. With a little contemplation in what Saied we will understand that there is a very strong and firm connection between main excellence and oneself power. Wisdom from speech power, virtue and bravery will created from compatibility between these three power
1. ابن¬سینا، (۱۴۰۳)، الاشارات والتنبیهات، ج 3، بی¬جا، دفتر نشر الکتاب.
2. ارسطو، (۱۳۷۸)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمه محمد حسن لطفی، تهران، طرح نو.
3. همو، درباره نفس، ترجمه علیمرادی داودی، تهران، حکمت.
4. افلاطون، (۱۳۸۰)، دوره آثار افلاطون، ج 2، ترجمه محمد حسن لطفی، تهران، انتشارات خوارزمی، چاپ سوم.
5. همو، (۱۳۸۰)، دوره آثار افلاطون، ج3، ترجمه¬محمدحسن¬لطفی، تهران، انتشارات¬خوارزمی، چاپ سوم.
6. اکبری، رضا، (پاییز و زمستان ۱۳۹۰)، تفاسیر ارائه شده از دیدگاه ابن¬سینا در خصوص شناخت انسان از وحدت و کثرت، حکمت سینوی (مشکوه النور)، ش 46.
7. پینکافس، اداموند، (۱۳۸۲)، از مسأله محوری تا فضیلت¬گرایی، ترجمه حمیدرضا و مهدی علی¬پور، قم، دفتر نشر معارف.
8. خادمی، عین الله، (پاییز ۱۳۸۹)، راه¬های کسب سعادت از دیدگاه فارابی، پژوهش¬های اخلاقی، ش1.
9. داودی، علیمراد، (۱۳۸۶)، مقالات داوری، به کوشش سید ابراهیم اشک شیرین، تهران، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، چاپ اول.
10. فارابی، (۱۴۰۵)، فصول منتزعه، تهران، الزهراء، چاپ دوم.
11. همو، (۱۴۱۳/ ۱۹۹۲م)، تحصیل السعاده، چاپ شده در جلد اول «الاعمال الفلسفیه»، تحقیق، مقدمه و تعلیق جعفر آل¬یاسین، بیروت، دارالمناهل، چاپ اول.
12. همو، (۱۴۰۵)، فصوص الحکمه، تصحیح شیخ محمدحسن آل یاسین، قم، بیدار، چاپ دوم.
13. همو، الجمع بین رأی الحکیمین،
14. فلوطین، دوره آثار فلوطین (تاسوعات)، ترجمه محمدحسن لطفی، تهران، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، چاپ اول.
15. کانت، (۱۳۸۸)، فلسفه فضیلت، ترجمه منوچهر صانعی دره¬بیدی، تهران، نقش و نگار، چاپ سوم.
16. کاپلستون، فردریک، (۱۳۶۲)، تاریخ فلسفه، ترجمه جلال الدین مجتبوی، قسمت اول و دوم، ج 1، تهران، انتشارات علمی – فرهنگی.
17. مسکویه، (1415 ﻫ./ 1373 ش)، تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق، قم، بیدار.
18. همو، (1422 ﻫ./ 2001 م)، الهوامل والشوامل، سید کسروی، دارالکتب العلمیه، چاپ اول