امنيت کرامت آميز انسان؛ مبنايي شاخص در حقوق شهروندي
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
علیرضا انتظاری
1
,
حمید ستوده
2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
2 - حوزه علمیه قم
کلید واژه: کرامت, انسان, امنيت, قران, حديث,
چکیده مقاله :
از نگاه قرآن کريم توجه مردم و حکومت به کرامت ذاتي و اکتسابي آحاد افراد يک جامعه و رعايت مقتضيات آن، سبب مي‌شود که هرگونه ظلم و تبعيض، و استبداد و اختناق در يک جامعه اسلامي رخت بربندد و با تعليم و تربيت، اجتماعي، يکي از مؤلفه‌هاي اصلي تمدن بشري و سعادت انساني، يعني «امنيت دنيوي و اخروي» به مثابه شاخصه اصلي در حقوق شهروندي برقرار شود. در اين تحقيق، اهميت موضوع امنيت، از منظر کرامت بشر در اسلام و نيز ساز و کارهايي که از اين رهگذر براي عينيت بخشيدن به آن منظور شده، مطمح نظر قرار مي‌گيرد.
From the viewpoint of The Glorious Quran, noting people and government to the natural and acquired dignity of the whole individuals of a society and observing its necessities cause to decamp all kinds of oppression, discrimination, despotism and suffocation from an Islamic society and one of the main components of the human civilization and bliss that is "mundane and heavenly security" be set up as a main characteristic in the citizenship rights by social training. The importance of the security is considered from the point of view of the human dignity in Islam and, moreover, mechanisms hereby have considered to incarnate it in this research
۱. قرآن مجيد.
۲. نهج البلاغه.
۳. ابن شعبه حرانى، حسن بن على (۱۴۰۴ق). تحف العقول عن آل الرسول، قم.
۴. ابن طاووس، على بن موسى (۱۴۰۹ق). إقبال الأعمال، تهران.
۵. ابن فارس، احمد (۱۴۰۴ق). معجم مقائيس اللغه، قم.
۶. بحراني، سيد هاشم (1416ق). البرهان في تفسير القران، تهران.
۷. تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد (۱۴۱۰ق). غرر الحكم و درر الكلم، قم.
۸. جوادي آملي، عبدالله (۱۳۷۹). تفسير موضوعي (صورت و سيرت انسان در قرآن)، قم.
۹. راغب اصفهانى، حسين بن محمد (۱۴۱۲ق). مفردات ألفاظ القرآن، لبنان.
۱۰. رجبي، محمود (۱۳۸۳). روش تفسير قران، قم.
۱۱. طباطبايي، سيد محمد حسين (۱۴۲۵ق). الميزان في تفسير القران، قم.
۱۲. طباطبايى بروجردى، حسين (۱۴۲۹). جامع أحاديث الشيعه، تهران.
۱۳. طوسي، محمد بن حسن (بی‌تا). التبيان في تفسير القران، بيروت.
۱۴. عاملى، حرّ، محمد بن حسن (۱۴۰۹ق.) وسائل الشيعه، قم.
۱۵. قرشى، سيد على اكبر (۱۴۱۲ق). قاموس قرآن، تهران.
۱۶. قمى، على بن ابراهيم (۱۴۰۴ق). تفسير القمي، قم.
۱۷. كلينى، محمد بن يعقوب (۱۴۰۷ق). الكافي، تهران.
۱۸. متوسلي، محمود (۱۳۸۳). توسعه اقتصادي، تهران.
۱۹. مجلسى، محمد باقر (۱۴۰۳ق). بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بيروت.
20. مصطفوى، حسن (۱۴۰۲ق). التحقيق في كلمات القرآن الكريم، تهران.
21. ميقري، احمد (۱۴۲۵ق). البرهان في اعراب آيات القرآن، بيروت.
22. نورى، ميرزا حسين (۱۴۰۸ق). مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، بيروت.
23. واسطى زبيدى، محب الدين (۱۴۱۴ق). تاج العروس من جواهر القاموس، بيروت.