نژادپرستی در فلسفة اخلاق کانت با تکیه بر امر مطلق کانتی
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
1 - دانشگاه مفید
2 - قم
کلید واژه: کانت, فلسفۀ اخلاق, نژادپرستی, بررسی اخلاقی, تنسیق‌های سه‌گانة امر مطلق.,
چکیده مقاله :
نژادپرستی در معنای فراگیر خود به معنای برتری برخی انسانها بر برخی دیگر به واسطۀ نوع نژاد آن‌هاست. موضوع نژادپرستی در علوم مختلفی از جمله سیاست، جامعه‌شناسی، حقوق، روان‌شناسی و به ویژه علم اخلاق مورد توجه قرار گرفته است. در برخی سیستمهای اخلاقی، همچُون دستگاه فلسفۀ اخلاق کانت، موضوع نژادپرستی، همانندِ بسیاری از موضوعات موردیِ دیگری، مورد توجه خاص قرار نگرفته است. اما این امر بدین معنا نیست که نتوان بر اساس آن سیستم، نژادپرستی را بررسی کرد. در این نوشتار سعی بر آن است تا بر اساس دستگاه اخلاقی کانت و با شرح و توضیح سه تنسیق مشهور او از امر مطلق، به استخراج و استنتاج نظر کانت در باب بحث نژادپرستی پرداخته شود. در فرجامین تحقیق، این نتیجه رُخ خواهد نمود که کانت، بر اساس دستگاه اخلاقی خود، نمیتواند نژادپرستی را موجّه بداند. در نظر کانت، فضیلت اخلاقی عبارت است از ادای تکلیف یا فعل مطابق تکلیف، که این امر نمیتواند ارتباطی با نوع نژاد فاعلِ فعل داشته باشد. این امر در حالی است که برخی، پاره‌ای از نظرات او، از جمله امر مطلق متعیّن، را موجب بروز عقاید نژادپرستانه می‌دانند.
Racism in its broad sense, means the superiority of some others over the others on their race. Subjects about Racism has considerate in different fields including politics, sociology, law, psychology and especially in ethics. In some ethical systems, such as Kant's ethics, racism, as well as many other topics, is not consider. But this does not mean that the system cannot consider and investigate on racism. In this paper, we try to investigate Kant’s point of view in his ethical system on racism by using his idea on triple rule of categorical imperative and finally this result will occur that Kant, on the basis of their moral system cannot be justified racism either. For Kant, moral virtue consists of duty or act according to the task, which cannot communicate with the race of the subject of the verb.
1. اسکروتن، راجر (1383)، کانت، ترجمة علي پايا، تهران، انتشارات طرح نو.
2. بروس اوني (1381)، نظريه اخلاقي کانت، ترجمة عليرضا آل بويه، قم، انتشارات بوستان کتاب قم.
3. راجر ساليوان (1380)، اخلاق در فلسفه کانت، ترجمة عزت الله فولادوند، تهران، انتشارات طرح نو.
4. راس، ديويد (1386)، نظريه اخلاقي کانت (شرحي بر تاسيس ما بعد الطبيعة اخلاق کانت)، ترجمة محمد حسين کمالي نژاد، تهران، انتشارات حکمت.
5. کاپلستون، فردريک (1375)، تاريخ فلسفه، ترجمة اسماعيل سعادت و منوچهر بزرگمهر، ج6، تهران، شرکت انتشارات علمي و فرهنگي و انتشارات سروش.
6. کارل ياسپرس (1372)، کانت، ترجمة ميرعبدالحسين نقيب‌زاده، تهران، انتشارت کتابخانه طهوري.
7. کانت، ايمانوئل (1380)، فلسفه فضيلت، ترجمة منوچهر صانعي دره‌بيدي، تهران، انتشارات نقش و نگار.
8. کانت، ايمانوئل (1380)، مابعدالطبيعه اخلاق، ترجمة منوچر صانعي دره‌بيدي، 2 جلد، تهران، انتشارات نقش و نگار.
9. کورنر، اشتفان (1367)، فلسفة کانت، ترجمة عزت الله فولادوند، تهران، شرکت سهامي انتشارات خوارزمي.
10. Kant, Immanuel (2014), Fundamental Principles of the Metaphysic of Morals, tr. Tomas Kingsmill Abbott. University of Adelaide (PDF format)