لباس مفهومی به مثابه ابزار کمک‌درمان طبق اصول اخلاقی آلن دوباتن و جان آرمسترانگ
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
مریم مونسی سرخه
1
(دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران)
زهرا شیخی
2
(دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران)
کلید واژه: لباس مفهومی, آلن دوباتن, هنردرمانی, جان آرمسترانگ.,
چکیده مقاله :
لباس بیانی قدرتمند در جهت انتقال مفهومی مشخص بوده و فراتر از آن در جهان امروز، تبدیل به ذات ثانویه بشر شده است. بدین ترتیب لباس مفهومی یک اثر هنری مستقل بوده و دارای طیف وسیعی از مضامین است و به مخاطب و درک بدنمندیِ او مرتبط است. لباس امکان تأثیرگذاری بر مخاطب خود را فراهم می‌کند. مطابق آراء آلن دوباتن و جان آرمسترانگ، هفت عملکرد درمانی را برمی‌شمرد که همگی قابل تعمیم به لباس‌های مفهومی هستند. هدف از این پژوهش چگونگی تأثیرگذاری لباس مفهومی در برانگیختن، تسکین و راهنمایی مخاطب آن است. سؤال: چگونه لباس مفهومی میتواند یک ابزار کمکدرمانی برای مخاطب خود باشد؟ نتایج نشان می‌دهد که بدن، تمام تجربیات بشر از جهان را دریافت می‌کند و درک مفاهیمی چون رنگ، فضا و عمق را فراهم می‌آورد. لباس به عنوان نزدیک‌ترین هنر به بدن این قابلیت را دارد که درک بهتری از مفاهیم را با زنده کردن حس خلاقیت، خودهنرانگاری و ابتکار به مخاطب القا کند. لباس مفهومی، مخاطب را به مثابه اجراگر در تلاش برای درک و شناسایی راه‌های حفظ آرامش خود برمی‌انگیزاند. لذا می¬تواند یک ابزار کمک¬درمانی برای مخاطب باشد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات، اسنادی با استفاده از کتاب‌‌ها و مقالات می‌باشد.
Throughout history, clothing has been a powerful way of expressing a specific concept. But in the current post-modern era, it is considered as the secondary nature of mankind. Considering clothing as an independent artwork can shed light on what the nature of conceptual fashion is today, which contains a wide variety of contents. This approach can be traced back to the major dissident art movement. The period in which clothing, as an independent work of art, was considered as an item able to elevate its wearers higher than where they could previously reach with their natural gifts. The main purpose of this study is to identify the mental weaknesses of mankind and the role of conceptual clothing in stimulating, soothing, and guiding the subjects. However, the important question is: How clothing can be therapeutic for its subjects in an interactive environment? In addition to having an artistic view of clothing, which already plays a major role in influencing the subjects in the form of conceptual art, this research seeks to put forward a modern view called interactive-therapeutic clothing. The therapeutic approach to clothing as well as a recent notion stated in this research seeks to replace the notion claiming that it is only possible to have either a practical approach or an aesthetic one towards clothing. Accordingly, clothing is going to be surveyed in respect of the seven psychological functions of art attempting to eliminate the psychological weaknesses proposed by Alain de Botton and John Rutherford Armstrong. And to realise that because of the capabilities of clothing in influencing the subjects clothing is a crucial element in art as therapy. Entering the world of art would be a difficult task, though, since in recent decades clothing has been looked on as an item that can either be useful or aesthetic. Nevertheless, by knowing the importance of the existing web of connections between the phenomenological concepts and descriptions proposed by Merleau-Ponty and by generalizing this to the world of interactive performance we can get the key. the body is our observation platform already present in all of our experiences; thus, it receives some concepts like colour, space and depth. From the beginning to the end of this research conceptual clothing is regarded as an instance of art able to induce different concepts and actions on the subjects since they will have a corporeal experience of art. This experience takes place in an environment where clothing, next to the other instances of art, would be the most influential and leading element in influencing the subjects, since by wearing the clothes they are the actual performer. So clothes, the most intimate work of art to the body, can give the subjects a better understanding of some concepts by making them aware that they all own an artistic self and helping them revive their senses of creativity and innovation. This research is done through correlational and analytical studies. The data of this study has been gathered from other papers and books.
بیات، داود، (1399). درآمدی بر روان‌شناسی هنر و ادبیات، تهران: نشر ارجمند، چاپ اول.
دوباتن، آلن؛ آرمسترانگ، جان، (1395). هنر چگونه میتواند زندگی شما را دگرگون کند، ترجمه گلی امامی، تهران: نشر نظر، چاپ ششم.
سمیع‌آذر، علیرضا، (1396). انقلاب مفهومی، تهران: نشر نظر، چاپ سوم.
عابدینی‌راد، شیرین، (1397). مُد و لباس در قلمرو هنر مفهومی، تهران: نشر نظر، چاپ سوم.
زارع، مرضیه؛ رهبرنیا، زهرا، (1395). نگاهی جامعه‌شناسانه به مفهوم لباس در هنر معاصر با تکیه بر آراء بوردیو، فصلنامه پژوهش‌های جامعه‌شناسی معاصر، شماره 9، صص 29-1.
مجلسی، ملیحه؛ خوشنویسان، بهیه، (1388). هنر مفهومی در طراحی لباس، مجله جلوه هنر، دوره جدید شماره 1، صص 64-57.
نوزاد، هما؛ صافیان، محمّدجواد؛ اردلانی، حسین، (1397). تحلیل هنر تعاملی با رویکرد پدیدارشناسانه از منظر مرلوپونتی، نشریه هنرهای زیبا، شماره 4، صص 12-5.
Bergs- Luserink, V. (2013). Imagery and visual exression in psychotherapy. Heidelberg/ Berlin: Springer.
Case, Caroline. Dalley, Tessa (1992). Handbook of Art Therapy, Taylor & Francis Routledge.
Cooper, B. Widdows, N. (2004). Knowing yourself knowing others: Activities that teach social skills (p.vi.). Norwalic, CT: Instant Heip Press.
Durrani, H. (2014). Facilitating Attachment in children with Autism Throughh art therapy: A case study. Journal of psychological association 24 (2), 99-108.
Jung C.G. (1983). The Psychology of the transfrecne (collected works, Vol. 16), Ark.
Martin, N. (2009). Art Therapy and Autism: overview and recommendations. Art therapy, 26 (4), 187-190.
Moon, Bruce (2007). Dialoging with Dreams in existential art therapy, Art Therapy, Journal of American Art Therapy association.
Thong, S.A. (2007). Redefining the tools of Art Therapy, Art therapy, Journal of American Art therapy Association.
URL1: http://www.domusweb.it/en/news/2009/01/15/hussein-chlayan-at-design-musuem.html
URL2: http://www.wsj.com/articles/from-fashion-to-art-helmut-langs-second-act-1420552937
URL3: http://www.collater.al/en/alexander-mcqeen-ss01-style/
URL4:http://www.researchgate.net/figure/stages-of-dress-of-maggic-Rizer-viktor-and-Rolfs-Russian-Doll-couture-collection-A-W-fig7-348154774
URL5: http://thehumblefabulist.com/2017/09/25/9-rei-kawakubo-object-subject-hybrid-bodies-radical-forms/
URL6: http://www.slideshare.net/erdemOragli/postmodernism-hussein-chalayan
URL7: https://www.nytimes.com/1998/04/21/style/hussein-chalayan-s-high-wire-act.html
URL8: http://Journal.slowandsteadywinstherace.com/art/2015/01/fashback-margiela.
193 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 208- 193
لباس مفهومی به مثابه ابزار کمک‌درمان
طبق اصول اخلاقی آلن دوباتن و جان آرمسترانگ
مریم مونسی‌سرخه 1
زهرا شیخی 2
چکیده
لباس بیانی قدرتمند در جهت انتقال مفهومی مشخص بوده و فراتر از آن در جهان امروز، تبدیل به ذات ثانویه بشر شده است. بدین ترتیب لباس مفهومی یک اثر هنری مستقل بوده و دارای طیف وسیعی از مضامین است و به مخاطب و درک بدنمندیِ او مرتبط است. لباس امکان تأثیرگذاری بر مخاطب خود را فراهم می‌کند. مطابق آراء آلن دوباتن و جان آرمسترانگ، هفت عملکرد درمانی را برمی‌شمرد که همگی قابل تعمیم به لباس‌های مفهومی هستند. هدف از این پژوهش چگونگی تأثیرگذاری لباس مفهومی در برانگیختن، تسکین و راهنمایی مخاطب آن است. سؤال: چگونه لباس مفهومی میتواند یک ابزار کمکدرمانی برای مخاطب خود باشد؟ نتایج نشان می‌دهد که بدن، تمام تجربیات بشر از جهان را دریافت می‌کند و درک مفاهیمی چون رنگ، فضا و عمق را فراهم می‌آورد. لباس به عنوان نزدیک‌ترین هنر به بدن این قابلیت را دارد که درک بهتری از مفاهیم را با زنده کردن حس خلاقیت، خودهنرانگاری و ابتکار به مخاطب القا کند. لباس مفهومی، مخاطب را به مثابه اجراگر در تلاش برای درک و شناسایی راه‌های حفظ آرامش خود برمی‌انگیزاند. لذا میتواند یک ابزار کمکدرمانی برای مخاطب باشد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات، اسنادی با استفاده از کتاب‌‌ها و مقالات می‌باشد.
واژگان کلیدی
[1] . عضو هیأت علمی گروه طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
Email: M.Mounesi@alzahra.ac.ir
[2] . دانشجوی کارشناسی‌ارشد، رشته طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
Email: zahrasheiikhii@gmail.com
تاریخ دریافت: 17/5/1402 پذیرش نهایی: 4/8/1402