شاخصه‌های تربیتی اخلاقی مؤثر در قصه‌گویی دیجیتال کودکان
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامیفاطمه اعتمادی 1 , فهیمه باب الحوائجی 2 * , سید علی حسینی المدنی 3
1 - دانشجوی دکتری علوم اطلاعات و دانش شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
2 - هیئت علمی
3 - هیئت علمی
کلید واژه: قصه, فناوری اطلاعات, قصه‌گویی دیجیتال,
چکیده مقاله :
زمانی که فناوری با خلاقیت بشری پیوند می‌خورد مرز آن حتی به عالم خیال نیز راه پیدا می‌کند. مصادیق بارز قصه گویی نوین استفاده از فناوری‌هایی چون قصه گویی دیجیتال، صوتی، اینترنتی، تلویزیون و تلفن است که در کنار قصه گویی سنتی و چهره به چهره شکل گرفته است. قصه‌گویی دیجیتال از پدیده‌های جدید در عالم فناوری و قصه‌گویی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین شاخص های تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان می‌باشد. تعیین شاخص های تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان از طریق نظرسنجی از خبرگان آگاه به موضوع با استفاده از تکنیک دلفی، مورد شناسایی قرار گرفت. جامعه آماري پژوهش شامل خبرگان است که با استفاده از روش گزینشی، هدفمند و قضاوتی از نظرات 30 نفر از آنها استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌هاي کاربردی است که به روش های کتابخانه‌ای و کیفی با رویکرد دلفی انجام شد. روش گردآوري اطلاعات در این پژوهش، ترکیبی از مطالعات کتابخانه‌اي و میدانی است. به منظور سنجش توافق بین نظرات خبرگان از ضریب همبستگی کندال استفاده شده است. یافته‌هاي پژوهش توافق شدید بین نظرات خبرگان در دور اول و دوم را نشان می دهد. انتخاب موضوع قصه، نوشتن یا پیدا کردن قصه، تهیه فیلم و عکس، تهیه و ضبط صدا، ویرایش و ایجاد هماهنگی بین صدا و تصویر، مشاهده و بازنگری قصه دیجیتال، ارائه قصه دیجیتال، بازخور و بازبینی به عنوان مراحل تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان شناسایی شدند
When technology connects with human creativity, its frontier extends even to the imaginary world. Prominent examples of modern storytelling are the use of technologies such as digital storytelling, audio, internet, television and telephone, which have been formed alongside traditional and face-to-face storytelling. Digital storytelling is a new phenomenon in the world of technology and storytelling. The purpose of this study is to determine the indicators of digital story production by children. Determining the production indicators of digital stories by children was identified through a survey of knowledgeable experts using the Delphi technique. The statistical population of the study includes experts who used the opinions of 30 people using a selective, purposeful and judgmental method. The present study is an applied research that was conducted by library and qualitative methods with Delphi approach. The data collection method in this research is a combination of library and field studies. Kendall correlation coefficient was used to measure agreement between experts' opinions. The research findings show a strong agreement between the opinions of experts in the first and second rounds. Choosing the subject of the story, writing or finding the story, making videos and photos, preparing and recording audio, editing and coordinating the audio and video, viewing and reviewing the digital story, presenting the digital story, feedback and review as stages of digital story production by children Were identified.
Abdollahpour, Z., & Asadzadeh Maleki, N. (2012). The impact of exposure to digital flash stories on Iranian EFL learners’ written reproduction of short stories. Canadian Journal on Scientific and Industrial Research, 3(2), 40-53.
Abidin, J. Z., Pour Mohammadi, M., Souriyavongsa, T., Tiang, C., & Kim, N. (2011). Improving listening comprehension among Malay preschool children using digital stories. International Journal of Humanities and Social Science, 1(14), 159-164.
Adams R. (2007). Storytelling in Engineering, American Society for Engineering Education Conference.
Ahmadi, M., Fallah, V., & Mirzakhani, S. (2011). Comparing the effect of interactive and non-interactive multimedia on primary school students’ learning. Information and Communication Technology in Educational Psychology, 1(4), 117-129. (In Persian).
Alexander, B. (2011). The new digital storytelling: Creating narratives with new media. Santa Barbara: Praeger.
Amin Alizadeh, Hamideh. (2019). Digital Storytelling, Development of Educational Technology, Volume Four, Number 3, December.
Asghari F, Akhavan M, Ghasemi Jobaneh R. (2018). Effect of Storytelling Method on Social Skills in Children with Down syndrome. J Child Ment Health; 5 (3) :1-10
Boase, Catherine. (2012). Digital Storytelling for Reflection and Engagement: a
study of the uses and potential of digital storytelling, Centre for Active Learning & Department of Education, University of Gloucestershire
Chung S.K. (2006). Digital Storytelling in Integrated Arts Education, the International Journal of Arts Education, pp.33-50.
Cheng, Ming-Min & Chuang, Hsueh-Hua. (2019). Learning Processes for Digital Storytelling Scientific Imagination, EURASIA Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 15(2), em1659.
Chuang, W., & Kuo, F. (2013). Improving reading comprehension among Taiwanese EFL young EFL young learners using digital stories. Proceedings of 2013 Asian Literacy Conference (pp. 134-146). Indonesia.
Clarke, R., & Adam, A. (2012). Digital storytelling in Australia: Academic perspectives and reflections. Arts & Humanities in Higher Education, 11(1-2), 157-176.
Dadashzadeh, S & Pirkhaefi, A. (2015). The Effectiveness of Storytelling Techniques on Enhancing Social Intelligence of Elementary School Female Students - 4th and 5th grades. Journal of Instruction and Evaluation, 8(29), 21-29.
Dehkhoda, A. (2006). Dictionary. Tehran: Tehran University Press. (In Persian).
Espierling, U. et al. (2002). Setting the Scene: Playing Digital Director in Interactive Storytelling and Creation. Computers & graphics, 26 (1), 31-44.
Espierling, U. (2002). Digital Storytelling. Computers & graphics, 26 (1), 1-2.
Ghasemi, F., Zare, A., & Haghighat, S. (2011). Comparing the effect of Persian and foreign philosophical stories and common stories on the development of philosophical thought of first grade primary-school students. Innovative Approaches in Administrative Management, 2(4), 133-152. (In Persian).
Ghodsi, N & Sahif-Abadi, A & Soudani, M. (2012). The impact of storytelling based on Kelile and Demne on promoting female fourth grade primary-school students’ ego. Cultural and Educational Quarterly of Women and Family, 19, 57-78.
Gimeno-Sanz, Ana. (2015). Digital storytelling as an innovative element in English for Specific Purposes, 15th International Conference of the Spanish Association for Language and Literature Education. 15th International SEDLL Conference, 19-21 November, Valencia, Spain, Procedia - Social and Behavioral Sciences 178, 110- 116
Farhady, S., Taghdisi, M., & Solhi, M. (2005). The impact of lecture and storytelling on male third grade primary-school students’ awareness and attitudes towards preventing acceidents in Shahrekord. Toloo Behdasht Journal, 1, 11-18. (In Persian).
Lowenthal, P. R & Dunlap, J. (2010). From Pixel on a Screen for Real Person in Your Students’ Lives: Establishing Social Presence Using Digital Storytelling. The Internet and Higher Education, 13 (1, 2), 70-72.
Mehdizadeh, H & Fathi, R. (2013). The comparative impact of hybrid teaching on primary-school students’ achievement and retention of health sciences. Information and Communication Technology in Educational Psychology, 3(3), 113-127. (in Persian).
Mostafazadeh, F. (2010). Storyteling: A new clinical education method. Research in Medical Teaching, 2(2), 53-58. (In Persian).
Nakhoda, M. and Javadi, A. (2013). Digital Storytelling in Iranian Children and Adolescents Websites: Requirements and Strategies, Scientific and Research Quarterly of Information Research and Public Libraries, Volume 20, Number 1, Consecutive 76, spring.
Nazi Dizaji, S. and Farming, Parvizi, Z. (2010). The Use of Narrative in Architecture Education, Journal of Educational Technology, Fifth Year, Volume 5, Number 2, winter.
Nikooei, A., & Babashakouri, S. (2013). Rereading children’s stories based on schemata in cognitive approach, Journal of Chidren’s Literature Studies, 4(2), 149-174. (In Persian).
Psomos, P. & Kordaki, M. (2012). Pedagogical Analysis of Educational Digital Storytelling Environment of the Last Five Years. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 1213-1218.
Rahimi, M., Soleimany, E. (2015). The Impact of Digital Storytelling on EFL learners' Listening Anxiety. Information and Communication Technology in Educational Sciences, 6(1(21)), 87-111.
Rasooli, Roya & Mohammadi Sirat, Fatemeh & Hosseinian, Simin. (2020). the effectiveness of emotional intelligence training through storytelling on reducing shyness and promoting emotional intelligence of female students, Scientific-Research Quarterly of Education, 36 (1): 153-169.
Razi, A. (2012). Educational fucntions of diacritic literature. Journal of Didactic Literature, 4(15), 97-120. (In Persian).
Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: A powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into Practice, 47(3), 220-228.
Robin, B. & Pierson, M. (2005). A multilevel approach to using digital storytelling in the classroom. In C. Crawford et al. (Eds.), Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference 2005 (pp. 708-716).
Robin, B. R. (2016). The Power of Digital Storytelling to Support Teaching and Learning, Digital Education Review - Number 30, December 2016- http://greav.ub.edu/der/
Rasooli, R, Mohammadisirat F, Hosseyniyaan, S. (2020) Teaching through Storytelling as a Way of Improving Emotional Intelligence and Reducing Bashfulness among Female Students. QJOE; 36 (1):153-169
Sadik, A. (2012). Digital storytelling: A meaningful technology-integrated approach for engaged student learning. Educational Technology Research and Development, 56(4), 487-506.
Siddiq, Ala & Golzari, Zeinab. (2013). Digital Storytelling in the Egyptian Curriculum, Tomorrow School Growth Quarterly, No. 8, Ninth Volume, May.
Soheili, F & Solgi, Z & Khanjar, E. (2019). The Effect of Educating by Methods of Storytelling, Book Reading and Showing films on the Children's Motivation for and Interest in Reading. Research on Information Science & Public Libraries, 25(1), 67-94.
Soltani, M., Arian, K., & Angaji, L. (2013). The impact of group storytelling on female second grade primary-school students’ self-esteem. Quarterly of Educational Psychology, 29(9), 95-108. (In Persian).
Soureshjani, K., & Etemadi, N. (2012). Listening comprehension success among EFL preschool children using internet-based materials. Journal of Social Sciences and Humanities, 7(1), 243-251. Retrieved from http://journalarticle.ukm. my/5025/
Tomkins, A. (2011). “It was a great day when…” An exploratory case study of reflective learning through storytelling, Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 8(2), 123-131.
Tsou, W.; Wang, W. & Tzeng, Y. (2006). Applying a Multimedia Storytelling Website in Foreign Language Learning. Computers and education, 47 (1), 17- 28.
Vahedi, Mehdi, Qaltash, Abbas, Charkh Abi, Parisa. (2020). the effect of teaching science concepts through storytelling on social skills and verbal intelligence of bilingual preschool students, Culture of Counseling and Psychotherapy, 10 (38).
Vali, Anahita. (2007). Storytelling is an effective method in teaching complex medical concepts, Iranian Journal of Medical Education, No. 7, pp. 155-160.
Wright, A. (2012). Storytelling with children (2nd edition). Oxford University Press.
Yang, Y. & Wu, W. (2012). Digital Storytelling for Enhancing Student Academic Achievement, Critical Thinking, and Learning Motivation: A Year-Long Experimental Study. Computers and education, 59 (2), 339-352.
Zarei, K., Parand, Z., Seyedfatemi, N., Khoshbakht, F., Haghani, H., & Zarei, M. (2013). The impact of storytelling on physiologic anxiety, anxiety and social anxiety of school-age hospitalized patients. Mediacl Surgical Nursing Journal, 2(3-4), 115-121.
19 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 38 – 19
شاخصه‌های تربیتی اخلاقی مؤثر در قصه‌گویی دیجیتال کودکان
فاطمه اعتمادی 1
فهیمه باب الحوائجی 2
سید علی حسینی المدنی 3
چکیده
زمانی که فناوری با خلاقیت بشری پیوند می‌خورد مرز آن حتی به عالم خیال نیز راه پیدا می‌کند. مصادیق بارز قصه گویی نوین استفاده از فناوری‌هایی چون قصه گویی دیجیتال، صوتی، اینترنتی، تلویزیون و تلفن است که در کنار قصه گویی سنتی و چهره به چهره شکل گرفته است. قصه‌گویی دیجیتال از پدیده‌های جدید در عالم فناوری و قصه‌گویی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین شاخص های تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان می‌باشد. تعیین شاخص های تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان از طریق نظرسنجی از خبرگان آگاه به موضوع با استفاده از تکنیک دلفی، مورد شناسایی قرار گرفت. جامعه آماري پژوهش شامل خبرگان است که با استفاده از روش گزینشی، هدفمند و قضاوتی از نظرات 30 نفر از آنها استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌هاي کاربردی است که به روش های کتابخانه‌ای و کیفی با رویکرد دلفی انجام شد. روش گردآوري اطلاعات در این پژوهش، ترکیبی از مطالعات کتابخانه‌اي و میدانی است. به منظور سنجش توافق بین نظرات خبرگان از ضریب همبستگی کندال استفاده شده است. یافته‌هاي پژوهش توافق شدید بین نظرات خبرگان در دور اول و دوم را نشان می دهد. انتخاب موضوع قصه، نوشتن یا پیدا کردن قصه، تهیه فیلم و عکس، تهیه و ضبط صدا، ویرایش و ایجاد هماهنگی بین صدا و تصویر، مشاهده و بازنگری قصه دیجیتال، ارائه قصه دیجیتال، بازخور و بازبینی به عنوان مراحل تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان شناسایی شدند.
واژگان کلیدی
[1] . دانشجوی دکتری علوم اطلاعات و دانش شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
Email: Etemadi.fatemeh91@yahoo.com
[2] . دانشیار گروه علوم ارتباطات و دانش شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) Email: f.babalhavaeji@srbiau.ac.ir
[3] . استادیار گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
Email: Hosseini-almadani@iau-tnb.ac.ir
تاریخ دریافت: 20/2/1400 پذیرش نهایی: 25/5/1400