نقش روزمرگی بر شکل گیری رویداد در ساختمان درام مطالعه: نمایشنامه- روز از نو – اثر:داریوفو
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
محمد حسین کودری
1
,
محمد شکری
2
*
,
مینو خانی
3
1 - دانشجو دکتری، گروه فلسفه هنر، دانشکده فلسفه و الهیات، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار، گروه فلسفه، دانشکده فلسفه و الهیات، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه پژوهش هنر، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: روزمرگی, درام, کنش, رویداد, سرمایه.,
چکیده مقاله :
زندگی روزمره یک تکرار همه روزه از فعالیتی مشخص است که در راستای هدفی بیرون از انسان (خود) انجام می شود. روزمرگی حاصل تکنولوژی زدگی انسان در شهر است که جنبه های جدید زندگی انسان معاصر را شکل داده است. انسان معاصر در کشاکش این بحران به عنوان یک فعال اجتماعی شناخته می شود و دیگر نه به عنوان خود انسان بلکه به عنوان یک موجود سیستم مند در یک ساختار شناخته می شود. انسان کنونی دیگر نه به عنوان آنچه که هست بلکه به عنوان آنچه مصرف می کند در یک اضطراب همیشگی شناخته می شود. مقاله پیش رو چنین انسانی را بررسی می کند و از منظر فیلسوفانی هنچون بودریار (Jean Baudrillard) و هانری فولور (Henri Lefebvre) و نظریه پردازانی همچون اندی بنت (Andy Bennett) به خوانش چنین انسانی برآمده تا در مرحله اول چنین انسانی شناخته و روش زندگی او شناخته شود و در مرحله دوم به سراغ تعریف رویداد در نمایشنامه رفته است و این دو تعریف را در مقابل هم قرار داده است. انسان روزمره با زیست در روزمرگی شکل و شمایل متفاوتی را از آنچه که ممکن است به یک رویداد جواب قهرمانانه ای بدهد؛ از خود نشان می دهد. چنین انسانی به نیاز های زندگی روزمره می پردازد و از امر قهرمانی فاصله میگیرد. دگیر رویداد ها بی معنا می شوند و در چنین زمانی انسان توانای تغییر را از دست می دهد. این خوانش به ظاهر درام را از بین می برد زیرا اگر شخصیت در درام نسبت به رویدادی که با توجه به شرایط مفروض در درام شکل گرفته؛ بیتفاوت باشد دیگر گره گشایی و قبل از آن اوجی در درام باقی نمی ماند. زندگی روزمره اولین چیزی که از بین میبرد همین امر قهرمانی است که به عنوان انگیزه اصلی شخصیت پا به میدان می گذارد و می خواهد جهان نمایش را دگرگون کند اما خود خود روزمرگی می تواند بر جای رویداد بنشیند و به عنوان بحران اصلی نمایشنامه خودنمای کند. نمایشنامه "روز از نو" اثر داریفو دقیقا همین شمایل را دارد. داریوفو تلاش می کند که شخصیت خود را موجودی بی تفاوت به بحران های همچون ارتباط کمرنگ بین زن و مرد یا وضیعیت نا به سامان طبقه اجتماعی و فقر نشان دهد. زن در این نمایشنامه تنها به دنبال دریافت رضایت از کارفرما خود است و با استرسها و اضطراب های خود همچون یک امر طبیعی بر خود می کند. ذهن ماشینی شده او تنها به ساعت توجه می کند و شعار های تبلیغاتی محصولات مورد استفاده خود را تکرار می کند. او در بند تکنولوژی روبه رشد هر روزه، زندگی می کند و دیگر نه تلاشی میتواند بکند برای رهایی نه می خواهد که تلاشی کند. این انسان دیگر یک موجود مختار و تابع صاحب تفکر نیست بلکه تصویر کاملی از یک ربات گوشتی برای مصرف هر آنچه که در دست است شده است. مقاله پیش رو نشان میدهد که این شرایط چگونه رویداد را از بین برده و شخصیت نمایشی دیگر عاری از هر گونه امر قهرمانی به سراغ زندگی روزمره خود میرود.
Everyday is a daily repetition of a specific activity that is carried out in line with a goal outside of the human(self) being .Everyday is the result of the technologization of man in the city, which has shaped new aspects of contemporary human life. Contemporary man is known as a social activist in the struggle of this crisis and is no longer known not as man himself but as a systematic being in a structure. The Present Man is no longer known as what he is but as what he consumes in a perpetual anxiety. The following article examines such a human being, and from the perspective of philosophers Jean Baudrillard and Henri Lefebvre and theorists such as Andy Bennett, he reads such a human being to be known and his way of life in the first stage, and in the second stage he went to define the event in the play, putting the two definitions in front of each other. Everyday man, by living in everyday life, shows a different shape and shape than what might give an event a heroic answer. Such a man addresses the needs of everyday life and distances himself from the heroic order. Events become meaningless, and at such a time a person loses the ability to change. This reading seemingly destroys the drama because if the character in the drama is indifferent to the event that was formed according to the assumed conditions in the drama, The Knot will no longer be untied and before that the peak of the drama in the drama will not remain. Everyday is the first thing that destroys this is the heroism that takes the stage as the main motivation of the character and wants to change the world of the show, but the daily life itself can sit in the place of the event and manifest itself as the main crisis of the play. Darifo's play "day after day" has exactly the same icon. Dariofo tries to portray his personality as an indifferent creature to crises such as a weak link between a man and a woman or a dysfunctional situation of social class and poverty. The woman in the play only seeks to get consent from her employer and takes it for granted with her stresses and anxieties. The mind is machine. he only pays attention to the clock and repeats the advertising slogans of the products he uses. He lives in the fast-growing technology clause every day, and he can no longer try to save or want to try. This man is no longer a sovereign and subordinate being of thought, but a complete picture of a meat robot to consume whatever is at hand. The following article shows how this condition eliminates the event and the other show character goes about his daily life without any heroic command.
بنت، اندی: (1393) فرهنگ و زندگی روزمره، ترجمه: لیلا جوافشانی، حسن چاوشیان،نشر اختران، تهران
بودریار، ژان: (1394) جامعه مصرفی، ترجمه: پیروز ایزدی، ثالث، تهران
تامس،جیمز: (1392) تحلیل (فرمالیستی) متن نمایشی، ترجمه: علی ظفرقهرمانی نژاد، سمت، تهران
دلوز، ژیل: (1394) فوکو، ترجمه: نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، نشر نی، تهران
سلدن، رامان و ویدوسون، پیتر: (1392) راهنمای نظریه ادبی معاصر، ترجمه: عباس مخبر، طرح نو، تهران
فو، داریو: (1389) روزازنو، ترجمه: عباس مخبر، تجربه، تهران
فوکو، میشل: (1395) مراقبت و تنبیه، ترجمه: نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، نشر نی، تهران
گات، بریس و کومینیک مدآیو(1391) دانشنامه زیبایی شناسی،ترجمه: بابک محقق و تیم ترجمه، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر، تهران
نجات¬غلامی، علی: (1393) فلسفه، شهر و زندگی روزمره، تیسا، تهران
ویلسون، راس: (1393) آدورنو، ترجمه: پویا ایمانی، ترجمه: نشرمرکز، تهران
جعفری، حسن: (1388) دین و اسطوره: بررسی نظریات ارنست کاسیرر درباره¬ی اسطوره، نیمسال¬نامه¬ی تخصصیِ پژوهشنامه¬ی ادیان ،سال سوّم، شماره¬ی ششم، تهران
Henri Lefebvre, Everyday Life in the Modern World, trans. S. Rabinovitch (New Brunswick: Transaction Publishers, 1984 {1968})
Henri Lefebvre, Critique of Everyday Life, Volume II: Foundations for a Sociology of the Everyday, trans. J. Moore, preface M. Trebitsch (London: Verso, 2002 {1961})