بررسی مسأله تأثیر فقر اقتصادی در ناکارآمدی نظام تربیت اخلاق محور
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
علی احمد ناصح
1
(دانشگاه قم)
رضا نجفی
2
(دانشگاه خلیج فارس بوشهر )
کلید واژه: فقراقتصادی, ناکارآمدی, تربیت اخلاقی.,
چکیده مقاله :
فقر اقتصادی ، پدیده ی شومی که همواره جوامع بشری را تهدید نموده و بستر ساز آسیب های تربیتی و اخلاقی بوده است. مسأله ی مهم حاضر، چگونگی و میزان نفوذ و تأثیرگزاری فقر اقتصادی در دیگر ابعاد تربیتی و اخلاقی و همچنین نقش آن در ناکار آمدی تربیت اخلاقی است. مطالعات و تحقیقات میدانی به وضوح نشان می دهدکه سهم آسیب زایی فقر اقتصادی در بروز بداخلاقی، هنجارشکنی و بزهکاری به مراتب بیش از دیگر عوامل فردی و اجتماعی است. علاوه بر آن فقر اقتصادی مانعی جدی در کارآمدی تربیت مبتنی بر اخلاق نیز محسوب می شود. فقر اقتصادی ریشه و مسبب ایجاد فقر علمی، فقرعاطفی، فقر فرهنگی، فقر اجتماعی، فقر سیاسی و فقر اعتقادی است که هر یک از این عناوین خود سدی در برابر تربیت خلاقی هستند.از همین رو آموزه های اسلام نسبت به رواج فقر اقتصادی در جامعه هشدار جدی داده و آن را موجب اختلال در نظام تربیتی و اخلاقی معرفی نموده است.
Economic poverty, an ominous phenomenon that has always threatened human societies and has been the cause of moral and educational harm. The current issue is how and how much influence and impacts of economic poverty on other educational and moral dimensions, as well as its role in the inefficiency of moral education. Field studies and surveys clearly show that the contribution of harm to economic poverty, morbidity, and delinquency is far more than other personal and social factors. In addition, economic poverty is also a serious obstacle to the efficiency of ethical education. Economic poverty is the root cause of causing poverty, emotional poverty, cultural poverty, social poverty, political poverty and poverty. Each of these titles is a barrier to creativity. Therefore, the teachings of Islam about the prevalence of economic poverty in society Has given a serious warning and it has disturbed the educational and moral system.
قرآن کریم، ترجمه ایت الله مکارم شیرازی.
قرآن کریم، ترجمه ابوالفضل بهرام پور.
نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی.
نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی.
ابراهیم مصطفی، 1410ق، المعجم الوسیط، دارالدعوه.
ابن مسکویه، 1371، تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق، انتشارات بیدار، چاپ اول،
انصاریان، حسین، 1375، نظام خانواده در اسلام، انتشارات ام ابیها، چاپ چهارم.
باقری، خسرو، 1377، مبانی شیوه های تربیت اخلاقی، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول.
بهشتی، محمود، 1381، معارف زندگی، انتشارات حضور،چاپ اول.
ساعی، احمد، 1380، درآمدی بر شناخت مسائل اقتصادی – سیلسی جهان، انتشارات قومس، چاپ سوم.
ستوده، هدایت الله، 1368،آسیب های اجتماعی، انتشارات آوای نور، چاپ هیجدهم.
سیاح،1373، المنجد، مترجم احمد سیاح، انتشارات اسلام، چاپ شانزدهم.
صفاری نیا، مجید، 1389، روانشناسی اجتماعی تعلیم و تربیت، انتشارات پیام نور، چاپ اول.
طباطبایی، سید محمد حسین، 1363، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، انتشارات اسلامی، چاپ دوم.
فرانکنا، 1376، فلسفه اخلاق، ترجمه هادی صادقی، انتشارات طه، چاپ اول.
فرجاد، محمد حسین، 1372، آسیب های اجتماعی، انتشارات منصوری، چاپ اول.
فروم، اریک، 1368، جامعه ی سالم، ترجمه ی اکبر تبریزی، انتشارات بهجت، چاپ سوم.
کلانتری، علی اکبر، 1378، اخلاق زندگی، انتشارات معارف، چاپ دوم.
کمالی، علی، 1379، مقدمه ای بر جامعه شناسی نابرابری های اجتماعی، انتشارات سمت، چاپ اول.
مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، 1406ق، دارالاضواء، چاپ اول.
مصباح یزدی، محمد تقی، 1384،نقد و بررسی مکاتب اخلاقی، انتشارات مؤسسه امام خمینی، چاپ اول.
مطهری، مرتضی، 1368، تعلیم و تربیت در اسلام، انتشارات صدرا، چاپ هشتم.
مطهری، مرتضی، 1379، پیرامون انقلاب اسلامی، انتشارات صدرا، چاپ شانزدهم.
منصور، محمود، 1368، بزهکاری کودکان و نوجوانان، انتشارات چهره، چاپ سوم.