سقراط افلاطون: رابطه خودشناسی با زندگی و مرگ راستین
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
کلید واژه: سقراطِ افلاطون, زندگی راستین, مرگ راستین , روح/نفس, خودِ آدمی ,
چکیده مقاله :
سقراط در تمام آثار افلاطون جز در رساله قوانين حضور دارد. برخی افلاطون شناسان انديشه ی سقراط تاريخي در آثار دوره اول افلاطون را از انديشه ی سقراط افلاطوني در آثار دوره دوم به بعد جدا می دانند، امادر نظر برخي ديگر ازجمله ياسپرس، سقراط شخص يگانه اي مجسم مي شودکه خود شناسي مسئله بنيادين زندگی او بوده است.او "خود ما"را روح ياحقیقت انسان معرفی مي کند که مرگ اصيل وزندگي اصيل درارتباط بااصالت آن معنا مي یابد. سقراط پس ازمحکوم شدن به مرگ باآغوش باز آن راپذیرفت؛ اين پذيرش ناشی بود از نوع نگاه او به مرگ وزندگي. دراین مقاله به روش توصیفی – تحلیلی سعی میشود براساس نوع نگاه سقراط به روح وحقیقت انسان ،مرگ وزندگي راستین از اندیشه وعمل او استنباط وتبیین گردد. براساس این تبیین، مرگ وزندگي آدمی به علاوه فضیلت حکمت که فضیلت اصلی "خود آدمی"است مرگ آگاهی و زندگی آگاهی است ؛و سعادتمندی آدمی درگرو اینهاست.
Socrates is present in all Plato’s dialogues except The Laws. Some scholars distinguish between the Socrates of Plato’s early dialogues and the Socrates of the later ones. Others, including Jaspers, see one Socrates in all dialogues whose permanent concern is ‘self-knowledge’ as the fundamental issue. He considers “our own self” as the human truth or spirit/soul; and the genuine life and death are defined in a relation to it. The present article, giving attention to Socrates’ view on human soul, tries to explain the genuine life and death as thought and lived by Socrates.
ارسطو. 1384. مابعدالطبيعه(متافيزيک) ترجمه‌ي لطفي،محمد حسن.تهران:طرح نو
افلاطون. 1387. شش رساله (حکمت سقراط و افلاطون). ترجمه ی فروغی، محمد علی. تهران: هرمس
افلاطون. 1380. دوره ي آثار افلاطون. ترجمه‌ي لطفي، محمدحسن. کاوياني، رضا. تهران: خوارزمي
برن، ژان. 1363. افلاطون. ترجمه ي پور حسيني، ابوالقاسم. تهران:هما
بورمان، کارل. 1387. افلاطون. ترجمه ي لطفي، محمد حسن. تهران: طرح نو
روحي سراجي، غلامحسين. 1389. «بررسي ونقد ادله تجرد و جاودانگي نفس در رساله فايدون افلاطون»، پژوهش هاي فلسفي- کلامي. شماره 45
فتحي، حسن. 1384. «تناظر آراي افلاطون در علم النفس وعلم الاخلاق وعلم الاجتماع در باب فضايل اخلاقي». مؤسسه علامه، شماره 5
کرسون، آندره. 1328. فلاسفه بزرگ. ترجمه ي عبادي، کاظم.تهران: مؤسسه مطبوعاتي علي اکبر علمي
گاتري، دبليو. کي. سي. 1377. تاريخ فلسفه يونان. ترجمه ي فتحي، حسن. تهران: فکر روز
گوارديني، رومانو. 1376. مرگ سقراط( تفسير چهار رساله افلاطون). ترجمه ي لطفي، محمد حسن. تهران : قيام
مگی. 1382. مردان انديشه. ترجمه ي فولادوند،عزت الله. تهران، طرح نو
ياسپرس، کارل، 1357. افلاطون. ترجمه لطفي، محمد حسن، تهران: خوارزمي
يگر، ورنر. 1376. پايديا. ترجمه ي لطفي، محمد حسن. تهران: خوارزمي
Friis Johansen, Karsten. (1998) A history of Ancient Philosophy, Tr. Henric Rosenmeir, Londen & New York:Routledge
Liddell, H. G. and Scott, R. and Jones, H. S. (1973). A Greek-English Lexicon, Oxford [=L. S. J. ].
Plato.(1990).Plato, Phaedo,Tr. Gallop, David, Oxford, London.
Plato.(1997). Plato's Phaedrus,Tr. Hackforth, R, Combridge University
Plato.(1955). Plato's Phaedo,Tr. Bluck, R. S. Routledge and Kegan Paul, London
Plato. (1997) Plato Complete works, Ed By Johan Cooper, Indian Polis And Combridge
Taylor, A. E. (1949). Plato:The man and His Work, Methue, London.