پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای دینی و وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی با میزان رعایت و تعهد به حجاب اسلامی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی صورت پذيرفت. جامعه آماري اين پژوهش، دانشجویان کارشناسی در رشتههای مختلف دانشگاه محقق اردبیلی شهرستان اردبيل در سال تح چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای دینی و وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی با میزان رعایت و تعهد به حجاب اسلامی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی صورت پذيرفت. جامعه آماري اين پژوهش، دانشجویان کارشناسی در رشتههای مختلف دانشگاه محقق اردبیلی شهرستان اردبيل در سال تحصيل 1398 بودند. به اين منظور 430 دانشجو (307 دختر و 123 پسر) در رشتههای مختلف به صورت نمونهگيري خوشهاي طبقهاي و تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه باورهای دینی گلارك و استارك، پرسشنامه میزان رعایت حجاب اسلامی و پرسشنامه وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی محقق ساخته پاسخ دادند؛ در اين تحقيق براي تحليل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. يافتههای تحقیق بيانگر اين هستند که اثر مستقیم بُعد اعتقادی، بُعد عاطفی، بُعد پیامدی، بُعد مناسکی بر رعایت حجاب اسلامی دانشجویان معنیدار میباشد، همچنین اثر مستقیم وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی بر رعایت حجاب اسلامی دانشجویان تاثیر دارد. شایان ذکر است که ابعاد دینداری دانشجویان و وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی در تحلیل دادهها دارای همپوشانی هستند. به عبارت دیگر ابعاد دینداری و وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی در صورت در کنار هم بودن میتوانند تأثیر معنیداری بر رعایت حجاب اسلامی دانشجویان داشته باشند. البته تأثیر ابعاد دینداری بر وابستگی به استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی منفی و معکوس می باشند.
پرونده مقاله
این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی خودگویی مثبت بر میزان خودکارآمدي دانش آموزان دختر دوره ابتدایی اجرا شد. جامعه آماري در این تحقیق عبارت بودند از دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی که در سال تحصیلی 1398-1399در منطقه 20 تهران مشغول به تحصیل بودند.این پژوهش مبتنی بر طرحی نی چکیده کامل
این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی خودگویی مثبت بر میزان خودکارآمدي دانش آموزان دختر دوره ابتدایی اجرا شد. جامعه آماري در این تحقیق عبارت بودند از دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی که در سال تحصیلی 1398-1399در منطقه 20 تهران مشغول به تحصیل بودند.این پژوهش مبتنی بر طرحی نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. ابتدا از بین مدارس ابتدایی دخترانه منطقه 20 تهران دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و سپس از هرمدرسه از بین کلاس هاي پایه ششم به صورت تصادفی یک کلاس به عنوان نمونه انتخاب شده و از طریق نمونه گیري تصادفی دانش آموزان انتخاب شدة یکی از مدارس به عنوان گروه آزمایش 34 نفر و مدرسۀدیگر به عنوان گروه کنترل 34 نفر انتخاب شدند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت یک ماه ، هشت جلسه آموزش خودگویی مثبت دریافت کردند.ابزار اندازه گیري آزمون خودکارآمدي عمومی شرر بود که در مورد هر دو گروه به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. براي تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیري و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد.نتایج تحلیل کوواریانس و همچنین آزمون بن فرونی جهت مقایسۀ میانگین ها نشان داد که خودگویی مثبت بر افزایش خودکارآمدي دانش آموزان به طورمعناداري مؤثراست.
پرونده مقاله